مسجد و آرامگاه بابا محمود
در بخش میانی سهروفیروزان و در دامنه کوه و در قبرستان قدیمی، مسجدی کهن با دیوارهای قطور با پایه سنگی و سقف ضربی و ساختمانی نسبتا ساده و کوچک و متاثر از معماری دوره مغول که بعد ها ایوانی نیز بر آن تعبیه گردیده و معروف به مسجد بابا محمود است، قرار دارد. مقرنس به کار رفته در این بنا از سادگی درخوری برخوردار است. ساختمان به صورت سه دهنه ای است که درب اصلی در قسمت میانی و در جانبین آن، دو درب فرعی دیگر قرار دارد، ظاهرا مسجد بیشتر مورد استفاده مردان قرار می گرفته و از ویژگی های یک مسجدجامع برخوردار نبوده بلکه جنبه خاص تری داشته اما با توجه به قدمت و نوع معماری این بنا و اینکه اصولا سهروفیروزان علی رغم گذشته طولانی متاسفانه فاقد آثار متعدد می باشد، ضرورت ثبت و حفظ این مسجد در دامنه کوه که موجب نفوذ رطوبت در این بنای کهن گردیده، توجه جدی می طلبد. این مسجد دارای گچبری و کاشی کاری زیبایی خصوصا در اطراف محراب است، مسجد شامل 5 حجره یا اتاقک است که همه حول محور شبستان قرار گرفته اند.
در قبرستان معروف به بابا محمود ساختمانی در ابعادی حدودا 7 در 10 متر با دیوارهایی قطور ( یک متری) به صورت طاق چشمه که دارای دو دهنه کوچک یک متری و یک دهنه دومتری در مرکز است و مجموعه آن با دالانی کوچک که ورودی آن را تشکیل می دهد و الگو گرفته از مسجد بابا محمود با تقریب کوچکتر است، آرامگاه بابا محمود نامیده می شود. ارتفاع بنا در نقطه مرکزی به 5/4 متر می رسد و در نقطه مرکزی بنا، مقبره او قرار دارد که روی قبر او با سنگ مرمر فرش شده و ضریحی چوبی و بدون سقف نصب گردیده، از قرار معلوم اهالی نسبت به آنجا ارادت می ورزند و نذر و نیاز وقف آن نموده، توسل و تمسک از آن می جویند.
