زبان و گویش و گروه های قومی
زبان و گویش
زبان مردم سهروفیروزان فارسی روان و سلیس با لهجه نزدیک به اصفهانی است و فاقد گویش خاصی است. البته با توجه به شرایط جغرافیایی و معیشتی بعضی از اصطلاحات با اندک تغییر نیز در بین آنان رایج است.
گروه های قومی
اگرچه سهروفیروزان حوادث بسیاری را پشت سر گذاشته و بارها به دست حاکمان مختلفی افتاده و حتی بر سر تصرف آن جنگ ها رخ داده، اما تغییر قومی در آن صورت نپذیرفته به استناد سنگ مزارها و آثار مکتوب و مضبوط و تیپ شناسی و زاد و ولد بالا و فامیل های موجود در آن به جز پذیرش تعدادی از سادات از ناحیه مبارکه، مهاجری دیگر نپذیرفته و حداقل از دوره صفویه به این سو بیشتر مهاجر فرست بوده نه مهاجر پذیر.
در دوره های پیشین نیز در حالی که در نزدیکترین فاصله آن یعنی پیربکران تعدادی یهودی زندگی می کردند و یا در حداقل یازده نقطه لنجان ارامنه می زیستند.
در سهروفیروزان به طور نسبتا خالص پارس ها به سر می بردند و عمدتا قومیت آنان حفظ شده است.
