سهروفیروزان در آستانه تحول
سهروفیروزان با تکیه بر توانمندی های بالقوه و بالفعل خود در کلیه ابعاد بالاخص نیروی انسانی متعهد و تحصیل کرده، در صدد است بار دیگر جایگاه فراموش شده خود را در تاریخ باز یابد. مشکلات و محدودیت ها و تنگ نظری ها را در هم نوردد و آنچنان نظام شهری ایجاد نماید که دیگر حوادث زمانه را یارای افت و اضمحلالی در آن نباشد و این ممکن نیست مگر آنکه با کمک عقل جمعی و با استفاده از نظرات کارشناسانی که خود بالقوه داراست، آن را عملی سازد. در این راه خیزهای بایسته را برداشته و تقریبا زیرساخت های لازم را از هر جهت فراهم آورده و اگرچه در درون بر همت و تلاش ساکنانش که چنین اراده کرده اند استوار است و سپس به امید مهاجرانش که آنچنان به زادگاه خود عشق می ورزند و در هر فرصتی با گرد آمدن در خانه پدری خویش آن را از فراموشی در می آورند متکی است، اما همت دولتمردان را نیز از بیرون می طلبد که به یاریش برخیزند و سرمایه ها را به گونه ای در آن هدایت کنند تا بتواند اراضی حاصلخیزش را حفظ کند و ضلع شرقی زیبایش را در ساحل زاینده رود با بیشه زارهای جاذب، حافظ محیط زیست و جلب توریست قرار دهد و این روستای کبیر کنونی که از هر لحاظی مستعد تبدیل شدن به شهری خود کفا و تولیدی در فرداست و هم اینک در دل لنجان به واسطه گذشته دیرین و آثار تاریخی و همچنین جاذبه های طبیعی چون ساحل، کوه، رود، مزارع و بیشه زارها که مانند دری گران بها می درخشد و می تواند راهی میان بر به سوی شهرستان های مبارکه و لنجان باشد، استعداد تبدیل شدن به محل تولیدات لبنی، بسته بندی کالا های مختلف با توجه به شهرک های صنعتی اطراف، مرکز ای تی و تولیدات نرم افزاری در استان، محل تولید اقسام فرآورده های برنجی شامل کیک و کلوچه و دیگر فرآورده های صنعتی شود و چنانچه شانس یارای آن باشد از یک دانشکده هنر نیز برخوردار گردد و سپس گام های بعدی را به سوی پیشرفت و توسعه برداشته، جایگاه درخوری در سطح محلی و ملی یابد که زیبنده آن است.
