موقعیت جغرافیایی سهروفیروزان

لنجانات

لنجانات، منطقه ای است وسیع در جنوب غربی شهر اصفهان که از شمال به شهرستان های نجف آباد و خمینی شهر، از جنوب به شهرستان شهرضا، از مشرق به شهر اصفهان و از غرب به استان چهارمحال و بختیاری محدود می شود.

وسعت آن حدود 2500 کیلومتر مربع است که جمعیتی نزدیک به 600000 نفر را در شهرها و روستاهای متعدد جای داده است که یکی از روستاهایش، روستای "سهروفیروزان" است.

دهستان سهروفیروزان

دهستان سهروفیروزان در عرض جغرافیایی 31 درجه و 32 دقیقه تا 31 درجه و 27 دقیقه و طول شرقی 51 درجه و 33 دقیه تا 51 درجه و 30 دقیقه قرار دارد، از شمال به کوه اجگر و زاینده رود، از جنوب به کوههای اشترجان و قلعه بزی، از سمت غرب به اشترجان و از شرق به رودخانه زاینده رود منتهی می شود و شامل روستاها، مکان ها و مزارع: کیادجان، سهروفیروزان، طاد، نرگان، بجگرد، اردال، فیلورگان، ونهر، گلگون، چمرود، امامزاده شمس الدین، سعیدآباد، چهل کوه و صفی آباد می باشد. مساحت دهستان حدود 22 کیلومتر مربع و متوسط ارتفاع آن 1680 متر است، راههای متعددی این دهستان را به شهرستان و استان متصل می کند که مهمترین آنها از طریق اصفهان - فلاورجان – سهروفیروزان، به طول 28 کیلومتر و از طریق پیربکران به طول 24 کیلومتر است. بیشترین جمعیت دهستان در روستاهای طاد و سهروفیروزان متمرکز می باشد. شغل بیشتر ساکنان کشاورزی است، بر اساس سر شماری سال 1375 این روستا دارای 13519 نفر جمعیت می باشد که از این تعداد 6868 نفر مرد و 6651 نفر آنان زن می باشد، محصولات آن جالیزی، برنج، غلات، سیب زمینی، پیاز، هویج، کلم و اکثر درختان مثمر گیلاس و آلبالو، سیب، آلو، زردآلو و به است.

سهروفیروزان متشکل از محلات کیادجان، فیروزان، بابامحمود و سهر است که به صورت خطی جدایی ناپذیر تحت عنوان سهروفیروزان، شهرت یافته و در موقعیت 51 درجه و 33 دقیق طول شرقی و 32 درجه و 26 دقیقه عرض شمالی با وسعت تقریبی 450 هکتار و ارتفاعی حدود 1700 متر از سطح دریا در شهرستان فلاورجان که خود بخشی از لنجانات در جنوب غربی اصفهان محسوب می شود، قرار دارد.

سهروفیروزان از شمال به روستای نرگان و زاینده رود، از جنوب به ونهر و گلگون، از شرق به رودخانه زاینده رود و از غرب به کوه سهروفیروزان و روستای طاد محدود می شود. فاصله آن تا مرکز بخش پیربکران 3 کیلومتر، تا مرکز شهرستان فلاورجان 13 کیلومتر و تا مرکز استان اصفهان 28 کیلومتر می باشد. شیب آن از غرب به شرق است و شامل کوهپایه و دشت با آب و هوای خشک، که به دلیل مجاورت با رودخانه اندکی از خشکی آن کاسته می شود، بارندگی آن کم و خاکش رسوبی – آبرفتی و حاصلخیز است و در دامنه کوه از نوع بیابانی و سنگ های زاویه دار است و از نظر پوشش گیاهی فقیر می باشد.